چکیده

چکیده گور ایرانی (Equus hemionus onager) تنها گونه از راسته فردسمان در کشور است. این گونه در گذشته ای نه چندان دور در اکثر مناطق نیمه بیابانی کشور پراکنش داشته است. در حال حاضر نسل این حیوان در تمامی مناطق به جز چند منطقه تحت حفاظت نابود شده است. از اینرو در سال های اخیر برنامه های حفاطت از این گونه در مراکز تحت اسارت با هدف معرفی مجدد این گونه به زیستگاه های طبیعی کلید خورده است. استان فارس در برگیرنده یکی از مهمترین جمعیت های باقیمانده این گونه در کشور است. مکان یابی زیستگاه های مناسب جهت معرفی این گونه به زیستگاه های جدید می تواند نقش بسزایی در افزایش جمعیت آن و همچنین حفظ تنوع ژنتیکی جمعیت های باقیمانده داشته باشد. در این مطالعه با استفاده از الگوریتم های مدلسازی پراکنش، محدوده پراکنش بالقوه گور ایرانی در سطح استان فارس ارزیابی شد. بدین منظور با استفاده از نقاط حضور گونه و همچنین متغیر تاثیرگذار بر پراکنش گور ایرانی، مهمترین زیستگاه های بالقوه این حیوان در سطح استان پیش بینی شد. نتایج نشان داد که نزدیک به 44/1 درصد از کل محدوده مورد مطالعه در طبقه زیستگاه های با مطلوبیت بالا قرار می گیرند. بیشترین زیستگاه های مطلوب گونه در شرق محدوده مورد مطالعه و عمدتا در منطقه حفاظت شده بهرام گور و پارک ملی قطروئیه و همچنین در بخش هایی از شمال و جنوب شرق استان پیش بینی شد. همچنین 90/26 درصد از زیستگاه های مطلوب پیش بینی شده در محدوده مناطق تحت حفاظت قرار گرفت. نتایج این مطالعه می تواند نقش بسزایی در موفقیت برنامه های حفاظتی از این گونه در آینده با هدف معرفی گونه به زیستگاه های طبیعی داشته باشد. کلمات کلیدی: ارزیابی زیستگاه، زیستگاه بالقوه، گور ایرانی، مدلسازی پراکنش، مناطق حفاظت شده. Abstract The Persian wild ass (Equus hemionus onager) is the only member of the order Perissodactyla in Iran. This species had wider distribution in Iran in the past and it could be found in almost all semi-deserts. However, now, there are only small and isolated populations within the boundaries of few conservation areas. Therefore, in recent years, conservation programs in captive breeding sites with the aim of introducing/re-introducing to natural habitats have been developed. Fars province includes one of the most important remaining habitats of this species in Iran. Identifying suitable habitats to introduce/re-introduce this species to new natural habitats can play an important role in increasing its population size as well as improving genetic variation within the remaining populations. At the present study, we used species distribution models (SDMs) to evaluate the potential range of the species. We used the presence localities of the species and also the predictor variables to predict highly suitable habitats of the Persian wild ass across the study area. Our findings showed that, areas with high suitability accounted for 1.44% of the study region. The highly suitable habitats were located in the eastern parts of the region mainly within the boundaries of the Bahram-e-Goor Protected Area and Qatrouiyeh National Park. We also found suitable habitats in north and southwest of the region. About 26.90% of the predicted suitable habitats are covered by the existing conservation areas. The results of this study can have an important role in the success of introduction/reintroduction programs in the future. Keyword: Habitat evaluation, potential habitat, Persian wild ass, distribution modeling, conservation areas.

کليدواژه ها

کلمات کلیدی: ارزیابی زیستگاه، زیستگاه بالقوه، گور ایرانی، مدلسازی پراکنش، مناطق حفاظت شده.

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
رسول خسروی , 1399 , ارزیابی مطلوبیت زیستگاه گور ایرانی (Equus hemionus onager) در استان فارس با هدف مکان یابی زیستگاه-های بالقوه جهت معرفی گونه , اولین کنفرانس ملی تنوع زیستی فارس