چکیده

رایج ترین روش در پرتودرمانی خارجی ، استفاده از باریکه های فوتون ، پروتون ، نوترون و ذرات سنگین مثل کربن 10 و کربن 12 و بور 10 و اکسیژن 15 و ... می باشد . هادرون تراپی برای از بین بردن بافت های سرطانی با استفاده از ذرات یونیزان می باشد و چون کم ترین آسیب به بافت های بدن می رسد حائز اهمیت است . هدف از این تحقیق ، ارزیابی میزان دز یون های سنگین کربن 10 و کربن 12و مقایسه آن ها با میزان دز پروتون که یک ذره سبک است می باشد . همچنین میزان دز ذرات ثانویه کربن 12 به روش شبیه سازی مونت کارلوی MCNPX می باشد .کربن 12 به دلیل سنگین تر بودن برای رسیدن به عمق یکسان با پروتون و کربن 10 به انرژی بیشتری نیاز دارد و به علت تولید ذرات ثانویه ، دنباله ای در اطراف قله براگ ایجاد کرده است که باعث اثرات درمانی در تومورهای ایجاد شده در بدن دارد .

کليدواژه ها

هادرون تراپی ، قله براگ ، کربن 10 و 12 ، کد mcnpx2.6

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
الهه موحدی زاده , 1400 , مقایسه دز عمقی یونهای سنگین کربن 12 و کربن 10 با پروتون در هادرون تراپی با استفاده از روش مونت کارلو و ابزار MCNPX , ششمین کنفرانس(مجازی) سنجش و ایمنی پرتوهای یونساز و غیر یونساز