چکیده

ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) دائما تحت تشعشعات فضایی قرار دارد. بنابراین بررسی تاثیرات تشعشعات بر بدنه حائز اهمیت است. در این تحقیق به شبیه‌سازی اسپالیشن بدنه ماژول Destiny ازISS توسط چشمه اکسیژن کیهانی از طریق کد MCNPX منطبق بر روش مونت‌کارلو پرداخته شده است. فراوانی اکسیژن موجود در گاز بین ستاره ای معمولاً به عنوان ردیاب فلزها در کهکشان‌ها استفاده می‌شود. برای کهکشان‌های نامنظم، میزان اکسیژن با جرم کل کهکشان ارتباط دارد، به این معنا که هرچه جرم کل بیشتر باشد، محتوای عنصر سنگین نیز بیشتر است. همچنین اسپالیشن به واکنش‌های هسته ای اطلاق می‌شود که هنگام تعامل ذرات پرانرژی با یک هسته اتمی اتفاق می‌افتد کد MCNPX یک کد نانو ذره مونت کارلو است که می‌تواند برای انتقال نوترون، فوتون، الکترون و... استفاده شود بدنه ایستگاه فضایی ISSهمواره تحت تشعشعات کیهانی است. پرتوها و ذرات کیهانی با شار بالا می‌تواند باعث تاثیر گذاشتن بر روی انسان و اجزای فضایی شود. این تاثیرات می‌تواند باعث اسپالیشن و تغییر ماده یا باعث توقف ذرات باردار و تولید پرتوهای ثانویه شود.اندازه‌گیری فراوانی رادیونوکلیدهای کیهانی با نیمه عمر طولانی در جو و ذخایر زمینی، ابزاری بسیار مهم را برای مطالعه فرایندهای جوی و تعامل بین مخازن مختلف تشکیل می دهد، هدف از این تحقیق محاسبه اسپالیشن چشمه اکسیژن کیهانی از طریق کد MCNPXمی‌باشد. نتایج این تحقیق نشان میدهد که رادیوایزوتوپ‌های مهمی همچون 26Al، 14C،7Be،10Beو 22Na در اپر اسپالیشن بدنه ایستگاه فضایی با یونهای اکسیژن تولید می‌شوند.

کليدواژه ها

اسپالیشن،ایستگاه بین المللی فضایی ،اکسیژن،رادیو ایزوتوپ

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمدرضا رضایی راینی نژاد , 1400 , اسپالیشن بدنه ایستگاه فضایی (ISS )ناشی از چشمه های ذرات سنگین کیهانی , ششمین کنفرانس(مجازی) سنجش و ایمنی پرتوهای یونساز و غیر یونساز