چکیده

1. مقدمه: در سیستم های سنتی، روشنی فیلم توسط دز و سرعت فیلم محدود می شود. به علت دامنه داینامیکی کوچک فیلم ها، فیلم ها در بیشتر موارد روشنایی کمتر یا بیشتر دارند. بنابراین عملا نمی توان کاری جهت کاهش دز انجام داد. در رادیوگرافی دیجیتال به دلیل دامنه دینامیکی وسیع و عملکردهای پنجره (سطح و پهنای پنجره) سطح دزی که در آن کیفیت تصویر مطلوب باشد تحت شرایط ALARA باید به طور علمی تعیین شود[1]. هافمن معتقد است که تعادل بین کیفیت تصویر لازم و میزان دز تابش اختصاصی در مقایسه با سیستم های فیلم-صفحه برای آشکارسازهای دیجیتال بسیار کاربردی تر است. آشکارسازهای دیجیتال بر اساس اصول فنی مختلفی ساخته شده اند ، بنابراین به دزهای مختلفی نیاز دارند. بهینه سازی کیفیت تصویر و کاهش دز مورد نیاز به بهینه سازی کل اجزاء تصویربرداری (آشکارساز، اکتساب ، پردازش و نمایش) دارد[2]. بنابراین لازم است که ارزیابی دقیقی به منظور کاهش دز بیمار همراه با حفظ کیفیت تصویر صورت گیرد. اگرچه تحول از سیستم تصویربرداری فیلم معمولی به تصویربرداری دیجیتال طی چند سال گذشته تقریباً به پایان رسیده است ، اما پارامترهای اصلی ، مانند ولتاژ تیوپ اشعه ایکس ، جریان تیوب و فیلتراسیون از فناوری فیلم-صفحه بدون تغییر پذیرفته شده اند. هرچند سیستم های دیجیتال قابل انعطاف هستند بطوریکه می توان دز را به بهای کیفیت تصویر کاهش داد یا بالعکس، اما پارامترهای تصویربرداری باید مطابق با بهترین عملکرد یک سیستم خاص بهینه شوند[2]. ابزار مرسوم مهار دز ، مانند موقعیت یابی و کولیماسیون ، برای تکنیک های دیجیتال به همان اندازه که برای تکنیک های معمولی معتبر است ، معتبر می باشد. تکنیک های دیجیتالی به طور فزاینده گزینه هایی برای کاهش دز ارائه می دهند بنابراین، استفاده از شاخص های دز و نظارت بر دز برای رادیوگرافی دیجیتال اجباری است [2, 3]. 2. روش انجام تحقیق: با جستجو کلید واژه های رادیوگرافی دیجیتال، بهینه سازی، کیفیت تصویر و تکنیک های رادیوگرافی در منبع یاب ساینس دایرکت مقالات مربوط دسته بندی شده و در ادامه با بررسی مطالعات صورت گرفته و غربال گری آن ها نتایج بدست آمده در گروه های مختلف رادیوگرافی نوزادان، رادیوگرافی کودکان، رادیوگرافی قفسه سینه، بهینه سازی در CT، رادیوگرافی لگن و رادیوگرافی دندان مورد بررسی قرار گرفتند. 3. نتیجه گیری: مطالعات انجام شده نشان می دهد که گذر از سیستم های فیلم-صفحه به رادیوگرافی دیجیتال به دلیل قابلیت های جدیدی که دارد، نیازمند بهینه سازی روش های تصویربرداری نیز می باشد. بنابراین می توان با استفاده از روش های بهینه سازی به تصاویر با قدرت تشخیصی خوب و دز کم بیمار رسید. بدیهی است که چنین سیستمی نیازمند بررسی علمی دقیق است. اما می توان امیدوار بود که با استفاده از این سیستم های جدید دز بیماران کاهش می یابد.

کليدواژه ها

Digital radiography, Optimization, Image quality, Radiographic technique

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
سجاد رقوی , 1400 , مروری بر مطالعات انجام شده در بهینه سازی رادیوگرافی دیجیتال , ششمین کنفرانس(مجازی) سنجش و ایمنی پرتوهای یونساز و غیر یونساز