چکیده

در تحقیق حاضر یک مشعل متخلخل خانگی با سوخت گاز طبیعی جهت برآورد انتقال حرارت و سطح آلاینده‌های آن مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفته است. مطابق استاندارد ملی، یک ظرف استاندارِ حاوی آب جهت انجام آزمون‌های بازده حرارتی، انتقال حرارت و آلاینده‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. محیط متخلخل مورد استفاده از جنس سیلیکون کارباید بوده و بر روی بستر آزمونی که به همین منظور طراحی و ساخته شده، نصب گردیده است. ظرف حاوی آب در طی یک فرایند گرمایشی و در محدوده‌ی کاری از نرخ اتش مشعل، بیشترین بازده حرارتی خود را با مقدار 29% و برای فاصله‌ی منتخب D=1.5 cm بین سطح مشعل و کف ظرف به دست آورده است. این بازده، با کمترین میزان انتشار آلاینده‌های NOx و CO که به ترتیب 2.2ppm و 4ppm می‌باشد، نیز همراه است. همچنین انتقال حرارت همرفتی کف ظرف و دیواره‌ی آن به ترتیب 58% و 28% به همراه تابش از سطح و تابش شعله که به ترتیب 2% و 12% کلی انتقال حرارت را به خود اختصاص می‌دهند. در آزمایش دیگر با ثابت بودن توان حرارتی مشعل، نسبت هم‌ارزی مشعل مورد بررسی قرار گرفته و بیشترین بازده حرارتی، متناظر با φ=0.998 و برابر با 23.9% به دست آمده است.

کليدواژه ها

گاز طبیعی، مشعل متخلخل، بازده حرارتی، انتقال حرارت همرفت، تابش

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمد ضابطیان طرقی , 1400 , بررسی آزمایشگاهی انتقال حرارت در مشعل متخلخل جهت استفاده در مصارف توان پایین , نهمین کنفرانس سوخت و احتراق ایران