چکیده

بعد از پیمان وستفالیا در سال 1648 قوانین اساسی کشورها در چارچوب رویکرد دولت ـ ملت با ساخت و تقویت هویت ملی و پاسداری از منافع مشترک یک ملت و بر مبنای احترام به اصل حاکمیت و مرزهای سایر دول شکل گرفتند، این دیدگاه تا قبل از انقلاب 1357 در قانون اساسی ایران نیز جریان داشت، اما بعد از انقلاب اسلامی فهم دینی و آرمان های آن در تدوین قانون اساسی جدید به صورت رویکرد امت ـ امامت متجلی شد و در کنار رویکرد دولت ـ ملت ساختار دوگانه ای را ایجاد نمود که از نظر اهداف و کارکرد با یکدیگر متفاوت می باشند و برتری دادن محتوای فراملی رویکرد امت ـ امامت با تضعیف هویت ملی به آسیب پذیری کارویژه های آن خواهد انجامید.

کليدواژه ها

هویت ملی، دولت ـ ملت، امت ـ امامت، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
فریما جمالی , 1402 , آسیب شناسی رویکردهای هویت ملی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران , همایش بین المللی هویت ایرانیان