چکیده

هویت جمعی در ایران معاصر به عنوان یک موضوع مهم مطرح بوده است. در سال های اخیر رویدادهای جهانی بر اهمیت این موضوع افزوده است. موضوع پژوهش حاضر بررسی وضعیت هویت جمعی و عوامل مؤثر بر آن در میان اقوام عمده ایرانی و مشخص کردن هویت جمعی غالب آنها است. چارچوب نظری این پژوهش، چارچوبی ترکیبی مبتنی بر نظریه‌های روان‌شناختی اجتماعی و جامعه‌شناختی است. روش تحقیق دراین پژوهش پیمایشی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شده است. نمونه پژوهش شامل 1120 نفر از اقوام ترک، بلوچ، عرب، فارس، کرد و لر می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که هویت جمعی اکثریت شهروندان (57 درصد) هویت ملی است. در میان قومیت های مورد بررسی، هویت جمعی غالب اقوام شیعه (ترک، عرب، فارس و لر) هویت ملی و هویت جمعی اقوام سنی (کرد و بلوچ) هویت قومی (محلی) می باشد. از نظر هویت قومی، کردها قوی ترین و فارس ها ضعیف ترین هویت جمعی را دارند. از نظر هویت ملی، اعراب و کردها به ترتیب از قوی ترین و ضعیف ترین هویت جمعی برخوردارند. از نظر هویت جهان وطنی، فارس ها دارای قوی ترین و بلوچ ها دارای ضعیف ترین هویت جمعی هستند. این مطالعه نشان می دهد که تعداد زیادی از متغیرهای مورد بررسی با هویت جمعی اقوام ایرانی رابطه معناداری دارند. مهمترین این متغیرها عبارتند از: سفرهای خارجی، رضایت از شرایط کشور، مطالعه روزنامه، نزدیکی بین مذهبی و اقامت در سایر استان های کشور.

کليدواژه ها

هویت، هویت جمعی، هویت جمعی غالب، قومیت، ایران

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
محمدعثمان حسین بر , 1402 , هویت جمعی غالب در جامعه چندفرهنگی ایران , همایش بین المللی هویت ایرانیان