چکیده

جنگل‌ها منابع فراوانی را برای بشر در بردارند. جای شک نیست که وضعیت جنگل‌های غرب امیدوار کننده نیست و مدیریت این منابع باید مورد توجه جدی و اساسی قرار گیرد تا با توجه به شرایط کنونی کشور موجبات پایداری این منابع ارزشمند را ایجاد نمایند. در جنگل‌های زاگرس در هر یک از سامان‌های عرفی روستایی، تقسیم‌بندی‌های ریزتری برای بهره‌بردای و اداره منابع جنگلی، توسط مردم محلی انجام داده‌ بودند. در این تحقیق سعی بر این دارد که با مرور بر روش‌های تلفیق دانشی که مردم محلی جهت مدیریت پایدار از دیرباز با خود داشته‌اند با دانش و فناوری‌های نوین، به یک دانش مناسب جهت مدیریت پایدار جنگل‌های زاگرس رسید. دانش بومی یکی از مباحثی است که در چند دهه‌ی اخیر مورد توجه قرار گرفته‌است. این دانش برای جامعه بشری برای مدت طولانی، به فراموشی سپرده شده‌ بود، اصولا این تصور حاکمیت داشت که تنها دانش رسمی می‌تواند جوامع و کشورها را به توسعه برساند، اما دیدگاه‌های جدید بر این اعتقاد است که مدل موثر باید حاصل تلفیق دانش رسمی و بومی باشد زیرا مردم روستایی از نظام‌های دانش بومی برخوردارند که در کنار فناوری‌های جدید می‌تواند نتایج مطلوبی به بار آورد و از طرفی دانش بومی که خود نتیجه تعامل انسان با طبیعت است نقش مهمی در مدیرت جنگل می‌تواند داشته باشد.

کليدواژه ها

دانش بومی، دانش رسمی، مدیریت پایدار، جنگل‌های زاگرس

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1395 , مروری برروش های تلفیق دانش بومی و دانش رسمی برای مدیریت منابع جنگلی زاگرس , ششمین کنگره ترویج و آموزش در مدیریت کشاورزی و منابع طبیعی