چکیده

امروزه سطح‌بندی روستاها ضرورتی در جهت اجرای برنامه‌های توسعه‌ی روستایی می‌باشد. هدف از این پژوهش، سطح‌بندی مناطق روستایی است که به تعیین میزان سطح برخورداری روستاهای بخش بیضاء از لحاظ شاخص‌های توسعه می‌پردازد. این پروژه از نظر نوع کاربردی است و با استفاده از روش پژوهش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. جامعه‌ی آماری این پژوهش، 72 روستای بالای 20 خانوار بخش بیضاء شهرستان سپیدان در استان فارس می‌باشد. در این پژوهش با انتخاب70 پارامتر در قالب 8 شاخص بازرگانی و خدمات، ارتباطات و حمل و نقل، آموزشی، بهداشتی، فرهنگی- ورزشی، سیاسی و اداری، زیرساختی و جمعیتی که از اطلاعات آخرین دوره شناسنامه آبادی های کشور و همچنین با مراجعه به بخش داری بیضاء استخراج گردیده و با بهره‌گیري از مدل موریس، سطح بندی روستاهای بیضاء پرداخته شده است. با توجه به نتایج بدست آمده، روستای شیخ عبود (0/940)، روستای بانش ( 0/889) و روستای جیان ( 0/746) به ترتیب دارای بالاترین، و روستای امیرآباد (0/05)، دره سفید (0/052) و یحیی آباد (0/054) به ترتیب دارای کمترین میزان برخورداری از شاخص‌های توسعه می‌باشند. این نتایج نشان دهنده این است که به لحاظ میزان سطح برخورداری از خدمات و امکانات بین روستاهای این بخش شکاف بزرگی وجود دارد و تعادل فضایی در این بخش مشاهده نمی شود. این امر لزوم برنامه ریزی و توجه به روستاهای این بخش را در راستای توسعه هماهنگ و توزیع عادلانه امکانات فضایی نشان می دهد.

کليدواژه ها

سطح‌بندی روستا، توسعه اقتصادی، توسعه اجتماعی، استهبان

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1395 , تعیین سطوح برخورداری نواحی روستایی شهرستان استهبان از شاخص های توسعه با تأکید بر مدل موریس , ششمین کنگره ترویج و آموزش در مدیریت کشاورزی و منابع طبیعی