چکیده

در حال حاضر تلاش های جامعه جهانی برای حفظ محیط زیست بر "پیش گیری از روند فزاینده تخریب محیط زیست"، "رعایت حقوق نسل های آینده برای بهره مندی از محیط زیست"، و "مشارکت جهانی برای حفظ محیط زیست" متمرکز است ولی بررسی روند تاریخی اخیر یعنی مشارکت جهانی برای حفظ محیط زیست نشان می دهد که این نوع تلاش نتوانسته است با موفقیت لازم و کافی همراه باشد. از جمله دلائل می تواند تاکید آن بر صرف بهبود "روابط انسان با محیط" از طریق بکارگیری علم و فناوری باشد که در حال حاضر با "خلق دانش" از طریق مشارکت مردمی بویژه مردم بومی به اوج خود رسیده است. اما مقایسه این روند تاریخی طی شش دهه گذشته که طی سه فراز علمی (جامعه شناسانه)، سیاسی (پراگماتیسم) و اجتماعی احترام آمیز (اومانیسمی) صورت گرفته است با نگاه متعالی برای حفظ محیط زیست نشان می دهد که علاوه بر مشارکت مردمی و خلق دانش برای بهبود روابط انسان با محیط در راستای حفظ آن، به طور همزمان سه رابطه دیگر نیز باید مد نظر قرار گیرد که عبارتند از "رابطه انسان با خدا"، "رابطه خدا با طبیعت" و "رابطه انسان با خود و دیگران". در این مقاله، روند تاریخی مشارکت و مقایسه آن با یک نگاه متعالی به مشارکت برای حفظ محیط زیست تحلیل می گردد و در پایان، توصیه های لازم به نهاد های آموزشی نظیر سازمان ترویج کشاورزی برای چگونگی برخورداری از نگاه متعالی در راستای حفظ محیط زیست ارائه می شود.

کليدواژه ها

محیط زیست، مشارکت، متعالی، ترویج کشاورزی

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1395 , مقایسه روند تاریخی و نگاه متعالی مشارکت برای حفظ محیط زیست , ششمین کنگره ترویج و آموزش در مدیریت کشاورزی و منابع طبیعی