چکیده

آب عنصر حیاتی کمیاب، مورد نیاز انسان و تجدیدپذیر است که به عنوان یک کالای با ارزش در توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور ها محسوب می گردد. به طوری که زیرساخت توسعه سایر بخش ها می باشد. آب یکی از با اهمیت ترین عوامل حفظ تعادل و پایداری اکوسیستم و در نتیجه توسعه پایدار است. اما در سالهای اخیر نسبت برداشت و مصرف به آب تجدید پذیر ۸۰ درصد بوده است و سرانه منابع آب تجدید شونده در سطح کشور در سال ۱۳۹۰، ۱۷۳۵ متر مکعب بوده است که کاهش ۳۴۰ درصدی در طی نیم قرن در مورد سرانه آب تجدید شونده نشان می دهد. این کاهش میزان آب بسیاری از دشت های کشور را در برداشت آبهای زیر زمینی به دشت های ممنوعه تبدیل کرده است. بنابراین پتانسیل آبی کشور نمی تواند پاسخگوی نیازهای رو به رشد تقاضای آب به خصوص در بخش کشاورزی باشد. با توجه به وضعیت خشکسالی و استفاده بی ملاحظه آب در بخش کشاورزی، آبیاری پایدار نیست؛ نیاز اصلی برای توسعه آبیاری به حداقل رساندن استفاده از آب است. لذا مدیریت منابع آب بخشی از برنامه ریزی توسعه پایدار تلقی می شود. مطالعه حاضر که به روش کتابخانه ای انجام شده است درصدد است تا ضمن توجه به مدیریت منابع آب در قالب مدل منشوری توسعه پایدار به عوامل مختل کننده پایداری در منابع آب کشاورزی بپردازد و سپس با استفاده از مدل منشوری توسعه پایدار به بیان اقدامات مورد نیاز در سطوح مختلف توسعه و نقش ترویج کشاورزی در مدیریت پایدار منابع آب می پردازد.

کليدواژه ها

آب، توسعه، پایدار

کد مقاله / لینک ثابت به این مقاله

برای لینک دهی به این مقاله، می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است :

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
, 1395 , مدیریت پایدار منابع آب کشاورزی بر اساس مدل منشوری توسعه پایدار , ششمین کنگره ترویج و آموزش در مدیریت کشاورزی و منابع طبیعی